مقدمه: استروئیدها در سراسر طول عمر، بارداری و پیری اثرات متفاوتی بر مغز دارند. این‌ها بر نواحی از مغز که نقشی را در تولیدمثل بازی می‌کنند از قبیل هیپوکامپ، پوتامن و رافۀ مغز تأثیر می‌گذراند. هورمون‌های استروئیدی از سد خونی –مغزی عبور می‌کنند و به راحتی به بافت عصبی می‌رسند. این هورمون‌ها در چرخۀ قاعدگی زنان، بارداری و تشکیل جنین نقش دارند. استروئیدها در تخمدان‌ها، غدد آدرنال و در دوران بارداری در جفت تولید می‌شوند و در بافت چربی ذخیره می‌شوند. در سال‌های اخیر مطالعات گسترده‌ای بر نقش استروئیدها در فعالیت‌های سیستم عصبی انجام شده است. پس از آسیب سیستم اعصاب مرکزی (CNS)، استروئیدها آسیب عصبی و آکسونی را بازسازی می‌کنند. استروئیدها فعالیت عصبی را تحت تأثیر قرارمی‌دهند و برای عملکردهای طبیعی مغز مهم هستند. این هورمون‌ها از طریق مکانیسم‌های اتصال لیگاند –گیرنده و فسفوریلاسیون در مغز عمل می‌کنند. نتیجه‌گیری: گیرنده‌های استروئیدی در سلول‌های عصبی هیپوتالاموس و هیپوکامپ جمع‌آوری می‌شوند. این می‌تواند ارتباط استروئید با رفتار جنسی در این نواحی از مغز را توضیح دهد. با وجود مطالعات گسترده بر تنظیم رفتارهای باروری توسط استروژن و پروژسترون، بسیاری در رابطه با اثر آن کشف نشده باقی مانده است. استفاده از استروئیدها و تنظیم گیرنده‌های آن‌ها در هورمون درمانی برای حفظ سلامت عملکرد عصبی در دوران یائسگی در نظر گرفته شده است.