مقدمه: مالتیپل اسکلروز یک بیماری خودایمن سیستم اعصاب مرکزی است که توسط تخریب پیش روندۀ میلین مشخص می‌گردد. علاوه ‌بر ‌این ویژگی‌های تنظیم‌کنندۀ ایمنی، درمان‏های نوین مالتیپل اسکلروز ترمیم میلین را نیز در ‌بر ‌می‌گیرد. سلول‎های بنیادی مزانشیمی که به عنوان یک ابزار نیرومندی برای عملکردهای ترمیمی و سرکوب ایمنی در نظر گرفته می‌شوند، به عنوان یک درمان مؤثر برای مالتیپل اسکلروز نیز مطرح می‌باشند. سلول‌های بنیادی مزانشیمی دارای عملکردهای ایمنولوژیکی بوده که از طریق تماس سلول به سلول، ترشح سیتوکین‏های تحریکی و مهاری و یا به وسیلۀ ترکیبی از این دو مکانیسم اعمال می‌گردد. بنابراین این سلول‌ها قادر به مهار تمایز و تکثیر سلول‌های T و تحریک سلول‌های Th2 و سلول‌های T تنظیمی از طریق اثرات مهاری بر روی سیستم ایمنی می‌باشند. نتیجه‌گیری: در مطالعۀ مروری حاضر، ما مکانیسم‏های اثر تنظیم ایمنی سلول‎های بنیادی مزانشیمی در مدل‌های آزمایشگاهی مختلف مالتیپل اسکلروز را مورد بررسی قرار دادیم.