مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی صدمات ناشی از تصادفات و حوادث مراجعه کننده به مراکز درمانی و بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود. مواد و روش­ها: این مطالعه یک مطالعۀ مقطعی است. اطلاعات همۀ بیماران آسیب دیدۀ پذیرش شده در بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از فرودین ۱۳۹۳ تا اسفند ۱۳۹۳بررسی شد. سوانح و صدمات طبق نسخۀ دهم طبقه­بندی بین المللی بیماری­ها دسته­بندی شدند. داده­های جمع آوری شده به وسیلۀ فرم­ها و نرم­افزار ثبت آسیب توسط کارکنان بخش اورژانس بیمارستان برای مصاحبه و بایگانی بیمارستان تکمیل شد. یافته‏ها: در مجموع ۱۳۱۹۶۷ مورد بررسی شدند که ۶۶ درصد آن مرد و ۳۴ درصد آن زن بودند. ضربات، حوادث ترافیکی و سقوط علل اصلی سوانح و حوادث بودند. سوانح و حوادث در ۲۹-۲۰ سال شایع­تر بود (گروه­های سنی جوان­تر؛ ۵۱ درصد). افراد ساکن در مناطق شهری صدمات بیشتری در مقایسه با افراد مناطق روستایی تحمل کردند. در مجموع ۱۹۴ مرگ به علت سوانح و حوادث گزارش شد. نتیجه­گیری: یافته­های ما نشان داد که حوادث ترافیکی یک بخش بزرگی از سوانح و حوادث را تشکیل می­دهند. گروه­های مولد (مرد جوان) بیشترین قربانیان سوانح و حوادث بودند. آموزش گروه­های مختلف از جمله قبل و در طول استخدام، آموزش مادران و سالمندان به نظر می­رسد مفید باشد. مطالعات بیشتر برای بهبود ابزارهای ثبت­نام برای یک دسترسی بهتر به داده­های قابل اعتماد مورد نیاز است. ترویج دانش و آموزش، به­ویژه در گروه سنی جوان­تر، مداخله برای حل نقاط مستعد حادثه و همچنین نقص­های فنی، برای کاهش حوادث ترافیکی توصیه می­شوند.