مقدمه: بیماران مبتلا به صرع به‌شدت در معرض خطر ابتلاء به افسردگی هستند. پیدا کردن عوامل ایجاد کننده افسردگی در این بیماران به‌منظور ارائه خدمات درمانی جامع حائز اهمیت است. از این رو این پژوهش جهت پیش‌بینی گرایش به افسردگی بر اساس نگرش‌های ناکارآمد، ویژگی‌های شخصیتی و الگوهای ارتباطی خانواده در میان بیماران مبتلا به صرع انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی –همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به صرع بود که به بیمارستان‌ها و کلینیک‌های درمانی بندرعباس در سال ۱۳۹۴ مراجعه کردند که ۱۵۰ بیمار با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه‌ افسردگی بک، پرسشنامه پنج عاملی نئو، پرسشنامه نگرش‌های ناکارآمد و پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: ویژگی‌های شخصیتی روان‌رنجوری، برون‌گرایی، توافق‌پذیری و تجربه‌گرایی و همچنین الگوی ارتباطی همنوایی می‌توانند با هم ۵۹/۲% از واریانس افسردگی در این بیماران را تبیین نمایند. اگرچه ویژگی شخصیتی وظیفه‌شناسی، نگرش‌های ناکارآمد و الگوی ارتباطی گفت ‌و شنود نمی‌توانند افسردگی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان پیشنهاد داد که آموزش و مداخله در بهبود ویژگی‌های شخصیتی و الگوهای ارتباطی خانواده روش‌های مؤثری جهت کاهش افسردگی بیماران مبتلا به صرع هستند.