فریبا جزینی، محمود شیخ،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای قشر حرکتی و بینایی بر حافظه کاری و عملکرد حرکتی کودکان دختر با اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون- پس‌آزمون و دوره پیگیری ۱ و ۴۲ روزه، ۴۸ دختر دارای اختلال هماهنگی رشدی با دامنه سنی ۷ تا ۱۰ سال انتخاب شدند. آن‌ها به صورت تصادفی در ۴ گروه ۱۲ نفری شامل تمرینات tDCS قشر حرکتی، tDCS قشر بینایی، تحریک ساختگی و کنترل قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در پیش‌آزمون به اجرای ۳ آزمون حافظه کاری و ۱۰ مهارت پرتاب کردن و گرفتن پرداختند. مرحله مداخله در ۵ روز متوالی انجام گرفت. در هر روز، تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (آند C۳ و کاتد Fp۲)، قشر بینایی (آند Oz و کاتد Cz) و تحریک ساختگی انجام می‌گرفت. شرکت‌کنندگان به اجرای ۳ آزمون حافظه کاری و ۱۰ مهارت پرتاب کردن و گرفتن می‌پرداختند. در آخرین جلسه، پس‌آزمون اجرا گردید. ۱ روز و ۴۲ روز بعد از مرحله پس‌آزمون، به ترتیب مرحله پیگیری کوتاه مدت و بلند مدت انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج ماندگاری حافظه کاری و عملکرد حرکتی کودکان دختر دارای اختلال هماهنگی رشدی در آزمون‌های پیگیری کوتاه مدت و بلند مدت را نشان داد. با این وجود، بین اثر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای قشر حرکتی و بینایی بر حافظه کاری و عملکرد حرکتی تفاوت معنی‌داری یافت نگردید. نتیجه‌گیری: تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای قشر حرکتی و قشر بینایی به طور معنی‌داری حافظه کاری و عملکرد حرکتی کودکان دختر با اختلال هماهنگی رشدی را بهبود می‌بخشد.
