گروه نانوتکنولوژی پزشکی، دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، Rezayat@tums.ac.ir
چکیده: (11749 مشاهده)
مقدمه: صدمۀ نخاعی یک وضعیت ناتوان‌کنندۀ خطرناک است که می‌تواند منجر به فلج شدن گردد. به علت اثرات سودمند هیدروژل در مقایسه با داربست‌های از پیش ساخته شده، در این مطالعه یک زیست ماده بر پایۀ هیدروژل به نام ماتریژل به‌کار برده شد. ماتریژل یک زیست مادۀ حساس به حرارت است که در دمای بالای 20 درجۀ سانتی‌گراد تشکیل هیدروژل و نانوفیبر می‌دهد. ماتریژل حاوی لامینین، نیدوژن و برخی از فاکتورهای رشد است که تمایز نورونی را القاء می‌کند. مواد و روش‌ها: یک کوفتگی متوسط در طناب نخاعی در موش صحرایی بالغ ایجاد شد و ده روز پس از ضایعه، ماتریژل در محل ضایعه کاشته شد. سپس به مدت 42 روز تست Basso, Beattie, Bresnahan انجام شد. رنگ‌آمیزی کریزل ویوله جهت آنالیز هیستوپاتولوژی انجام شد. یافته‌ها: دادهها بر کاهش التهاب و تعداد سلول‌های تیره در گروه ماتریژل در مقایسه با گروه کنترل دلالت می‌کند. نتایج آزمون حرکتی نشان داد که عملکرد حرکتی به طور چشمگیری در گروه حاوی ماتریژل بهبود یافته است. نتیجه‌گیری: نتایج ما پیشنهاد می‌کند که ماتریژل به واسطۀ برخی از فاکتورهای رشد و مولکول‌های چسبنده، ممکن است اثرات مناسبی در بهبود عملکردی متعاقب ضایعۀ نخاعی داشته باشد.
Tavakol S, Aligholi H, Eshaghabadi A, Modarres Mousavi M, Ai J, Rezayat M. Investigation on the Motor Recovery Effect of a Self-Assembling Nanofiber in the Spinal Cord Injury Model in Rat. Shefaye Khatam 2014; 2 (2) :41-46 URL: http://shefayekhatam.ir/article-1-79-fa.html
توکل شیما، علیقلی هادی، اسحق آبادی آرزو، مدرس موسوی سید مصطفی، آی جعفر، رضایت سید مهدی. بررسی اثر بهبود حرکتی نانوفیبر خود سامانده در مدل ضایعۀ نخاعی در موش صحرایی. مجله علوم اعصاب شفای خاتم. 1393; 2 (2) :41-46
