---

---

مقدمه: باند فرکانسی آلفا در محدوده ۱۲-۸ هرتز با کارکردهای شناختی مانند خلاقیت در ارتباط می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی فعالیت باند فرکانسی آلفا در دو موقعیت تفکر واگرا و همگرا بود. مواد و روش‌ها: بر اساس نمونه‌گیری در دسترس و مشارکت داوطلبانه ۳۸ دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد (۱۹ مرد و ۱۹ زن) انتخاب شدند. ۲ آزمودنی به دلیل وجود آرتیفکت در امواج مغزیشان از تجزیه و تحلیل حذف گردیدند. این مطالعه یک مطالعه شبه آزمایشی با اندازه‌گیری‌های مکرر می‌باشد. امواج الکتروآنسفالوگرام در طول عملکرد چهار تکلیف (استفاده‌های غیرمعمول، شمارش مارها، آزمون شمارش اعداد و میسونرها و تکالیف آدمخورها) در دو موقعیت تفکر واگرا و همگرا ثبت شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین فعالیت امواج آلفا در نیمکره چپ و راست در تفکر واگرا و همچنین در تفکر همگرا هیچگونه تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. علاوه بر این نتایج تجزیه و تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر نشان داد که فعالیت امواج آلفا در تفکر واگرا در نواحی پیشانی، مرکزی و گیجگاهی با پدیدۀ همگام‌سازی رو به رو بوده است. در حالی که در موقعیت تفکر همگرا ناهمگام‌سازی امواج آلفا مشاهده شد. نتیجه‌گیری: تغییرات توان باند آلفا در دو موقعیت تفکر واگرا و همگرا نشانگر مکانیسم‌های متفاوت کارکردی امواج آلفا در دو موقعیت تفکر در نواحی مختلف مغز می‌باشد.

---

مقدمه: هدف اصلی این مطالعه ارائه روشی برای تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر است. این بیماری با از بین بردن سلول های عصبی در سیستم عصبی و کاهش ارتباطات و فعل و انفعالات عصبی، عملکرد حافظه را کاهش می‏دهد. مواد و روش‌ها: سطح این بیماری باید با توجه به ارتباط این بیماری با ویژگی‌های مختلف در سیگنال مغزی و تصاویر پزشکی تشخیص داده می‌شود. ابتدا با پیش پردازش مناسب، خواص غیر خطی مانند نمودار فاز، بعد همبستگی، آنتروپی و نمای لیاپانوف استخراج شده و جهت طبقه‌بندی از شبکه عصبی المن استفاده شده است. سپس صحت عملکرد شبکه عصبی المن با شبکه عصبی کانالوشنی مقایسه شده است. استفاده از روش‌های یادگیری عمیق از جمله شبکه عصبی کانالوشنی، می‌تواند نتایج مناسب‌تر و دقیق‌تری در میان سایر روش‌های طبقه‌بندی داشته باشد. یافته‌ها: در حالت استفاده از دو شبکه CNN و یک شبکه MLP صحت نتایج در افراد سالم ۹۸ درصد و در افراد بیمار خفیف ۹۷/۷ درصد و در افراد بیمار شدید ۹۷/۵ درصد بدست آمده است. در حالت استفاده از یک شبکه CNN با ترکیب ویژگی‌ها سیگنال مغزی و تصاویر پزشکی در حالت تحریک صحت نتایج در افراد سالم ۹۵ درصد و در بیماران خفیف ۹۲/۵ درصد و در بیماران شدید ۹۷/۵ درصد می‌باشد، در حالت یادآوری صحت نتایج در افراد سالم ۷۵ درصد و در بیماران خفیف ۷۲/۵ درصد و در بیماران شدید ۸۷/۵ درصد است. صحت نتایج در شبکه عصبی Elman با ترکیب ویژگی‌های سیگنال مغزی و تصاویر پزشکی ۹۴/۴ درصد و در حالت بدون ترکیب ویژگی‌ها، صحت نتایج ۹۲/۲ درصد شده است. نتیجه‌گیری: در بین روش‌های پردازشی ارائه شده جهت دسته‌بندی سه کلاس سالم، بیمار خفیف و بیمار شدید، روش ترکیب ویژگی‌های سیگنال مغزی و تصاویر پزشکی موجب افزایش صحت نتایج طبقه‌بندی کننده CNN و Elman شده است.

---

مقدمه: روغن‌های سرخ شده عمیق (DFO) روشی رایج در تهیه بسیاری از خوراکی‌ها می‌باشد. دمای بالا ترکیبات تشکیل دهندۀ DFO را تغییر می‌دهد که برای سلول‌های مختلف به‌ویژه سلول‌های عصبی مضر است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر بیان ژن‌های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a۵-HT ، پروتئین دوپامین، تعداد سلول‌های پورکینژ و درصد سلول‌های آپوپتوتیک در بافت مخچۀ موش‌های صحرایی دریافت کنندۀ DFO بود. مواد و روش‌ها: ۳۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین سنی۲۰ هفته و وزن ۳۵۰-۳۰۰ گرم بطور تصادفی به ۵ گروه کنترل سالم، کنترل دریافت (DFO)، (DFO)- اکتاپامین، (DFO)- تمرین هوازی، (DFO)- اکتاپامین- تمرین هوازی تقسیم شدند. درآغاز هفتۀ اول موش‌های صحرایی با  DFO تغذیه شدند. اکتاپامین به مدت ۴ هفته و ۵ روز در هفته به صورت درون صفاقی به موش‌های صحرایی تزریق شد. تمرین هوازی دویدن به مدت ۴ هفته، پنج روز در هفته و ۲۰ دقیقه در روز با سرعت ۲۶ متر در دقیقه بر روی گروه‌های تمرین انجام شد. پس از ۴ هفته آنالیزهای شیمیایی با Real Time PCR برای اندازه‌گیری بیان ژن و وسترن بلات برای اندازه‌گیری بیان پروتئین، روی نمونه‌های فیکس شده مخچه انجام شدند. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که دریافت DFO به طور معنی‌داری بیان ژن‌های دوپامین، سروتونین، نوراپی نفرین، a۵-HT، پروتئین دوپامین و تعداد سلول‌های پورکینژ مخچه را کاهش و درصد سلول‌های آپوپتوتیک را افزایش داد. دریافت اکتاپامین و تمرین هریک به تنهایی منجر به افزایش بیان ژن‌های دوپامین،سروتونین،نوراپی نفرین،a۵-HT ،پروتئین دوپامین و تعداد سلول‌های پورکینژ و کاهش درصد سلول‌های آپوپتوتیک شدند. تعامل تمرین و اکتاپامین تاثیر هم افزایی معنی‌داری بر افزایش بیان ژن‌های دوپامین،سروتونین،نوراپی نفرین، a۵-HT،پروتئین دوپامین و تعداد سلول‌های پورکینژ نداشت اما درصد سلول‌های آپوپتوتیک را به طور معنی‌داری کاهش داد. نتیجه‌گیری: تغذیه با غذای پرچرب موجب اختلال در مسیرهای دوپامینرژیک و سرتونرژیک می‌شود. تمرین هوازی و اکتاپامین می‌توانند اثر محافظتی دربرابر اثرات سمی DFO بر بافت مخچه داشته باشند.

---

مقدمه: تشخیص فعالیت‌های ذهنی در سیستم‌های واسط مغز- رایانه مبتنی بر تصور حرکتی، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. گراف پدیداری روش قدرتمندی جهت تحلیل عملکرد و ارتباطات نواحی مختلف مغزی می‌باشد. هدف این پژوهش، بهبود و توسعه روش گراف پدیداری برای تحلیل رفتار مغز و تشخیص تصور حرکتی می‌باشد. مواد و روش‌ها: ابتدا سیگنال‌های مغزی شامل چهار کلاس تصور حرکتی دست چپ، دست راست، دو پا و زبان به سه نوع گراف پدیداری تبدیل و ویژگی‌های مهم گراف‌ها استخراج گردیده است. سپس جهت کاهش ویژگی‌ها از روش تحلیل واریانس استفاده شده است. برای طبقه‌بندی کلاس‌های تصور حرکتی از ماشین بردار پشتیبان استفاده گردیده است. در اکثر تحقیقات برای استخراج اطلاعات و وزن‌دهی گراف از توزیع درجه گراف استفاده شده است. اما در پژوهش حاضر، از توزیع اختلاف دامنه بهره گرفته شده، بنابراین سری‌های زمانی کوتاه‌تری مورد نیاز است. برای تحلیل عملکرد و ارتباطات نواحی مختلف مغزی و بدست آوردن جهت جریان اطلاعات، روش جدیدی به نام گراف پدیداری افقی وزن‌دار- آنتروپی انتقال، ارائه شده است. یافته‌ها: افزایش مقدار کاپا در مقایسه با تحقیقات دیگر، نشان می‌دهد که گراف پدیداری افقی وزن‌دار روش مناسبی جهت پردازش سیگنال‌های مغزی مبتنی بر تصور حرکتی است. مقایسه گراف‌های مغزی و جهت جریان اطلاعات در چهار کلاس تصور حرکتی، تفاوت معنی‌دار بین آن‌ها را نشان داد. نتیجه‌گیری: شبکه‌های زمانی، درک بهتری درمورد دینامیک‌های مغزی در سیستم‌های واسط مغز- رایانه مبتنی بر تصور حرکتی را ارائه می‌دهند.

---

مقدمه: کلوتوی به‌عنوان یک اکسیر ضد‌پیری اثرات مفیدی بر بیشتر دستگاه‌های بدن از جمله مغز دارد. در دو دهه اخیر گزارشات زیادی مبنی بر اثرات مفید کلوتو در بسیاری از بیماری‌های عمومی و نیز عصبی منتشر شده است. در مقاله حاضر، ما مجموعه گزارشات انتشار یافته در خصوص اثرات حفاظتی کلوتو در بیماری‎های تحلیل‌برنده عصبی را به همراه بهبود عملکرد شناختی آنها خلاصه نمودیم. کلوتو محصول ژن (KL)، پروتئین پلوروی پوتنتی است که بصورت محلول، ترشحی و عرض غشایی و در فرم‌های مختلف (آلفا، بتا، و گاما) وجود دارد. گیرنده کلوتو در بیشتر قسمت‌های مخ، شامل شبکه کوروئید مغز، بخش‌های مختلف سیستم لیمبیک، سلول‌های پورکنژ، هیپوکامپ و اجسام قاعده‌ای بیان می‌‎شود. نشان داده شده است که این پروتئین از طریق فعال کردن مسیرهای متعدد اثرات ضد‌پیری القا می‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎کند. همچنین گزارشات قابل توجهی مبنی بر نقش کلوتو در درمان و پیشگیری از بیماری آلزایمر و بهبود عملکرد شناختی در مدل‌های پیش بالینی وجود دارد. این اثرات غالباً بواسطه افزایش پلاستیسیته سیناپسی و پاکسازی آمیلوئید بتا و همچنین بهبود ذخیره انرژی نورون‌ها با اثر بر روی مسیرهای متابولیکی آستروسیت‌ها رخ می‌دهد. مسیر فاکتورهای رشد وWnt  مهم‌ترین مسیرهای واسط اثرات کلوتو هستند. کلوتو همچنین از طریق تقویت دستگاه آنتی‌اکسیدانی با افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدان‌هایی نظیر سوپراکسیداز دیسموتاز و مهار گونه‌های واکنشی اکسیژن میزان مرگ آپوپتوتیک نورونی را کاهش می‌دهد. نتیجه‌گیری: مغز بدلیل قابلیت بسیار پایین در جایگزین کردن نورون‌های از دست رفته، در تحقیقات پیشرو درمانی حائز اهمیت بالایی است. در مجموع، فهم چگونگی دقیق عملکرد این پروتئین می‌تواند ابزار امید‌بخشی جهت ایجاد پروتکل‌های درمانی جدید مبتنی بر کلوتو برای درمان بیماری‎های تحلیل‌برنده عصبی در آینده‌ای نزدیک فراهم نماید.