مقدمه: اختلال یادگیری ریاضی بهعنوان یک اختلال یادگیری خاص، مانعی بر سر راه یادگیری ریاضیات است و با مشکلاتی در یادآوری حقایق عددی، محاسبه دقیق و روان و استدلال ریاضی همراه است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی برنامههای توانبخشی شناختی و مداخله تحریک الکتریکی فراجمجمهای بر امواج مغزی کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی انجام شد.
مواد و روشها: ۳۰ دانشآموز ۶ تا ۱۰ ساله شهر تبریز با ناتوانیهای یادگیری بر اساس معیارهای ورود/ خروج با استفاده از مصاحبه بالینی، مشاهدات سوابق تحصیلی و آزمون هوش وکسلر بهطور تصادفی انتخاب شدند. این مطالعه از یک طرح نیمهآزمایشی، پیشآزمون/ پسآزمون چند گروهی استفاده کرد. برای جمعآوری دادهها از مقیاس هوش وکسلر کودکان برای ارزیابی هوش طبیعی بهعنوان متغیر کنترل و مقیاس حافظه فعال و سرعت پردازش برای تشخیص اختلالات یادگیری استفاده شد. پس از تخصیص تصادفی آنها به گروهها، قبل از مداخله، امواج مغزی با الکتروانسفالوگرافی ثبت شد که بهعنوان نمرات پیشآزمون در نظر گرفته شد. سپس هر یک از گروههای آزمایشی به طور جداگانه در جلسات برنامه توانبخشی شناختی دیجیتال و تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل در این مدت هیچ مداخلهای دریافت نکردند. پس از اتمام مداخلات، امواج مغزی مجدداً در هر ۳ گروه ثبت شد و نمرات به دست آمده بهعنوان پسآزمون در نظر گرفته شد. در نهایت، پیشآزمون و پسآزمون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که هم برنامه توانبخشی شناختی و هم تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای به طور موثری باعث کاهش قدرت مطلق موج تتای پیشانی و افزایش قدرت مطلق موج آلفای پسسری در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ریاضی شد. با این حال، تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای اثربخشی بیشتری را در مقایسه با برنامه توانبخشی شناختی نشان داد.
نتیجهگیری: تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای در درمان اختلال یادگیری ریاضی موثر است و ممکن است از نظر متخصصان این رشته بهعنوان یک گزینه مطلوب در نظر گرفته شود.