[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
اصول اخلاقی::
ثبت نام و اشتراک::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
::
نمایه شده در
    
    
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Copyright Policies

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
Open Access Policy

نحوه دسترسی به تمام مقالات مجله بصورت زیر است:

Creative Commons License
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۳ نتیجه برای خسروی

زهره خسروی، پروین رحمتی‌نژاد، اعظم فرح بیجاری،
دوره ۳، شماره ۴ - ( پاييز - ۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: به دلیل شباهت بالای نشانه‌ها و مشخصات بالینی بین اختلالات طیف شخصیت مرزی و دوقطبی به‌ویژه اختلال دوقطبی -II، برخی از محققان اختلال شخصیت مرزی را با طیف دوقطبی طبقه‌بندی نموده‌اند و برای هر دو اختلال سبب‌شناسی مشترکی را در نظر گرفته‌اند. در مطالعه حاضر به‌منظور ارزیابی این فرضیه، رابطه صمیمی و تجربۀ خشم در اختلالات شخصیت مرزی و دوقطبی -II مقایسه شده است. مواد و روش‌ها: نمونه شامل ۲۷ بیمار اختلال شخصیت مرزی و ۳۱ بیمار اختلال دوقطبی -II است که به بخش روانپزشکی بیمارستان کامکار -عرب‌نیا در قم، ایران ارجاع شده بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. آن‌ها به پرسشنامۀ کیفیت رابطه و خشم چند بعدی پاسخ دادند. میانگین متغیرها در دو گروه با استفاده از آزمون تی مستقل مقایسه شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در کیفیت رابطه صمیمی و تجربۀ خشم وجود ندارد. با این حال، بیماران مبتلا به اختلال مرزی و اختلال دوقطبی -II تفاوت قابل‌توجهی در زیرمقیاس تعارض پرسشنامۀ کیفیت رابطه و زیرمقیاس خشم‌انگیختگی خشم چند بعدی داشتند. در مقایسه با بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی -II، بیماران مبتلا به اختلال مرزی نمرات بیشتری در هر دو زیرمقیاس به دست آوردند. نتیجه‌گیری: عدم وجود تفاوت معنی‌دار بین کیفیت رابطه صمیمی و تجربۀ خشم در گروه‌های مبتلا به اختلال مرزی و اختلال دوقطبی -II ممکن است به صحت این فرضیه که اختلال مرزی متعلق به طیف دوقطبی است، اشاره کنند و هر دو اختلال ممکن است سبب‌شناسی مشترکی داشته باشند.


مریم برهانی حقیقی، شهناز رضوی، زهرا خسروی زاده،
دوره ۵، شماره ۴ - ( پاییز - ۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: آلژینات یک ماده طبیعی به دست آمده از جلبک دریایی قهوه‌ای است. داربست آلژینات به‌عنوان یک بیومتریال کاربردهای متعددی در مهندسی بافت دارد. این ماده دارای خواص مطلوبی مانند زیست سازگاری و تشکیل داربست بسیار متخلخل و تهیه کردن چارچوب مکانیکی برای سلول‌ها است. همچنین هیدروژل آلژینات به‌عنوان یک وسیله قابل تزریق برای کشت سلول یا انتقال دارو استفاده شده است. داربست آلژینات می‌تواند حفره‌های موجود در مغز و نخاع آسیب دیده را پر کند و چارچوبی برای رشد مجدد و اتصال آکسون‌ها فراهم کند. نتیجه‌گیری: داربست آلژینات شباهت ساختاری به ماتریکس خارج سلولی در بافت‌های مختلف را حفظ می‌کند. با دستکاری مناسب ساختار آلژینات، ممکن است که چندین نقش حیاتی در مهندسی بافت عصبی بازی کند.

ندا نیکوکلام نظیف، مریم خسروی، رامش احمدی، مریم بنانج، احمد مجد،
دوره ۸، شماره ۱ - ( زمستان - ۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: بیماری پارکینسون یک اختلال نوروپاتولوژیک شایع است که به علت دژنراسیون نورون‌های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه ایجاد می‌شود. کوئرستین ترکیبی است با اثرات ضد التهابی و ضد اکسیدانی که می‌تواند از سد خونی -مغزی عبور کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظت عصبی کوئرستین در مدل بیماری پارکینسون القاء شده با ۱-متیل -۴-فنیل۶ ، ۳ ، ۲ ، ۱ تتراهیدروپیریدین درموش‌های سوری بود. مواد و روش‌ها: ۴۸ موش سوری نر نژاد NMRI به ۶ گروه (۸=n) کنترل، سالین، MPTP، MPTPر+۲۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم کوئرستین، MPTPر+۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم کوئرستین، MPTPر+ ۳۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم کوئرستین تقسیم شدند. برای القا مدل بیماری پارکینسون MPTP به صورت داخل صفاقی به مدت ۴ روز (۲۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم) تزریق گردید. کاتالپسی توسط آزمون میله، یک روز پس از آخرین تزریق MPTP و در روز بیست و یک بررسی شد. کوئرستین به مدت ۲۱ روز به صورت خوراکی (۳۰ ،۲۵ ،۲۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز) گاواژ شد. نورون‌های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه به کمک روش ایمنوهیستوشیمی مشخص و شمارش گردیدند. سطوح اینترلوکین-۱۰ و TNF-α در نواحی توده سیا ه و جسم مخطط مغز توسط روش الایزا سنجش شد. یافته‏ ها: درمان با کوئرستین، به طور معنی‌داری سبب بهبود کاتالپسی شد. علاوه بر این کوئرستین به صورت معنی‌داری شمارش نورونی در جسم سیاه را افزایش داده، سطوح پروتئین اینترلوکین-۱۰ را افزایش داده و سطح پروتئین TNF-α را کاهش داد. نتیجه‌گیری: کوئرستین ممکن است اثرات محافظت کننده‌ای عصبی از آسیب پیشرونده سلولی و مرگ سلول‌های عصبی دوپامینرژیک جسم سیاه در بیماری پارکینسون احتمالاً از طریق تنظیم واسطه‌های عصبی داشته باشد.


صفحه 1 از 1     

مجله علوم اعصاب شفای خاتم The Neuroscience Journal of Shefaye Khatam
Persian site map - English site map - Created in 0.13 seconds with 41 queries by YEKTAWEB 4714