مقدمه: بیماری آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل دمانس در سالخوردگان محسوب می‌شود. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. آلزایمر نه تنها با کاهش غلظت استیل کولین مغزی، استرس اکسیداتیو و رسوب پروتئین بتا آمیلوئید همراه است، بلکه مطالعات جدیدتر نشان داده‌اند که نورودجنریشن ناشی از اختلال هومئوستاز کلسیم داخل سلولی نیز در پاتوفیزیولوژی بیماری دخیل می‌باشد. داروهای مسدود کنندۀ کانال کلسیمی اثرات سودمندی در مدل‌های مختلف اختلال حافظه نشان دادند. در اینجا ما اثر داروهای مسدود کنندۀ کانال کلسیمی بویژه نوع N را‌ به‌عنوان جدیدترین داروهایی از گروه بلاکر‌های کانال کلسیمی که بر اختلالات حافظه در مدل‌های حیوانی اثر بخش بوده‌اند، مرور و بحث می‌کنیم. بر خلاف کانال‌های کلسیمی نوع L، که علاوه بر سلول‌های عصبی در ارگان‌های دیگر نیز حضور دارند، کانال‌های کلسیمی نوع N به طور عمده در نورون‏ها قرار گرفته‌اند. مزیت عمدۀ بلاکر‌های کانال‌های کلسیمی نوع N نسبت به‌ سایر بلاکرهای کانال‌های کلسیمی عوارض جانبی کمتر آن‏ها می‏باشد. نتیجه‌گیری: هدف قرار دادن کانال‌های کلسیمی نوع N، ممکن است به راهکارهای درمانی جدید برای درمان آلزایمر کمک کند.