راحله رستگاریان، مهرزاد مقدسی، زهرا مصلی نژاد، رضا زین العبادی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( پاییز ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر همزمان یک دوره شنای تناوبی شدید همراه با مصرف مکمل اسید گالیک بر مکانیسمهای تحمل درد در مدل حیوانی بیماری پارکینسون بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۳۵ سرموش نر صحرایی نژاد ویستار ۸ -۱۰ هفته‌ای به طور تصادفی در پنج گروه (۱) کنترل سالم، (۲) کنترل بیمار، (۳) اسید گالیک، (۴) تمرین شنا و (۵) تمرین شنا+ اسید گالیک قرار گرفتند. القاء بیماری به واسطه تزریق ۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلو وزن بدن رزرپین و طی ۵ روز صورت گرفت. برنامه تمرینی شامل شش هفته شنای تناوبی شدید بود. گروه‌هایی که مصرف مکمل داشتند نیز به مدت شش هفته، سه روز در هفته، روزانه ۲۰۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلو وزن بدن مکمل اسید گالیک دریافت کردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بیان ژن MOR-۱، mir-۲۳b و آستانه تحمل درد در گروه‌های تمرین و تمرین + اسید گالیک به طور معنی‌داری بیشتر و بیان ژن TNF-α به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بیمار بود. همچنین نتایج نشان داد بیان ژن MOR-۱ در گروه تمرین + اسید گالیک به طور معنی‌داری بیشتر از گروه‌های تمرین و اسید گالیک به تنهایی بود در حالی که در خصوص آستانه تحمل درد و بیان ژن mir-۲۳b تفاوتی بین سه گروه مداخله‌گر مشاهده نشد. در نهایت، نتایج نشان داد بیان ژن TNF-α در گروه تمرین و گروه تمرین + اسید گالیک نسبت به گروه اسید گالیک پایین‌تر بود. نتیجه‌گیری: نتایج پیشنهاد می‌کند اجرای تمرینات تناوبی شنای شدید در کنار مصرف مکل اسید گالیک بیشترین تأثیر را بر کاهش درد نمونههای مبتلا به پارکینسون دارد.
