مقدمه: اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder-ASD) یک اختلال رشدی- عصبی است که پردازش اطلاعات در سیستم عصبی و روند تکامل طبیعی مغز را تحت تاثیر قرار میدهد. از این رو، پردازش و تحلیل عملکرد مغزی این بیماران توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. الکتروانسفالوگرافی کیفی (QEEG) یک روش ارزیابی برای تعیین ناهنجاریهای عملکردی مغز است که با EEG کمّی متفاوت است. در EEG کیفی از ابزارهای آشوبگون استفاده می شود در حالی که در EEG کمّی از روشهای خطی و غیرخطی استفاده میشود.
مواد و روشها: در این پژوهش، ۱۹ کانال از سیگنال های مغزی
(۳C ، ۴C ، Cz ، ۳F ، ۴F ، ۷F ، ۸F ، ۱Fp ، ۲Fp ، Fz ، ۱O ، ۲O ، ۳P ، ۴P ، Pz ، ۳T ، ۴T ، ۵T ، ۶T) ۶ فرد سالم و ۵ فرد اوتیسمی طی دو مرحله مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا ۵ دقیقه با چشمان بسته و سپس ۵ دقیقه با چشمان باز، EEG افراد ثبت شدند. پس از حذف آرتیفکتها، بعدهمبستگی سیگنالها محاسبه شد و نقشههای مغزی برای تحلیل تغییرات بعدهمبستگی در سطح جمجمه ترسیم شدند.
یافتهها: با مقایسه نقشههای مغزی گروههای سالم و اوتیسمی بین دو حالت چشم باز و چشم بسته متوجه شدیم که تفاوتی بین عملکرد مغزی گروهها وجود دارد؛ به ویژه در نواحی ۳T و ۴T مناطق گیجگاهی، همچنین مناطق پیشانی و پس سری.
نتیجهگیری: با استفاده از نقشههای مغزی، نگاشت بعدهمبستگی بر سطح مغز درک بهتری راجع به دینامیکهای مغزی در نمونههای اوتیسمی ارائه میدهد.