---

مقدمه: صرع به‌صورت تشنج‌های بی‌دلیل راجعه مشخص می‌شود و ۱-۰/۵% جمعیت جهان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بیش از ۳۰% از بیماران صرعی علی‌رغم درمان دارویی مناسب، تشنج‌های کنترل نشده یا عوارض جانبی مرتبط با دارو دارند. استفاده از عصارۀ گیاهی برای درمان بیماری‌ها به‌عنوان یک روش درمانی ارایه شده است. گیاه تاتوره در طب سنتی برای بعضی از اختلالات عصبی مانند صرع استفاده شده است. هدف از این تحقیق آزمودن تاتوره روی یک مدل آزمایشگاهی متمرد صرع بود. مواد و روش‌ها: ۴۰ سر موش سوری بالغ به‌طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شده‌اند: گروه کنترل، گروه شم و سه گروه درمان. دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصارۀ آبی دانۀ تاتوره استرامونیوم به گروه‌های درمان به مدت ۲۴ روز با روش گاواژ داده شد. کیندلینگ شیمیایی توسط تزریق داخل صفاقی ۴۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم پنتیلن‌ تترازول ۱۲ بار هر ۴۸ ساعت یک‌بار برای القای تشنج ۳۰ دقیقه بعد از گاواژ در گروه‌های شم و آزمایش ایجاد شد. تأخیر شروع تشنج، طول مدت تشنج و شدت تشنج اندازه‌گیری شدند. یافته‌ها: آنالیز داده‌ها نشان داد که عصارۀ آبی دانه تاتوره استرامونیوم L یک اثر قابل توجهی روی تشنج القاء شده با پنتیلن تترازول دارد. این گیاه تأخیر شروع تشنج را افزایش، شدت حملات تشنجی را کاهش و طول مدت تشنج را کاهش داد. نتیجه گیری: داده‌های حاضر نشان دادند که عصاره تاتوره استرامونیوم اثر ضد تشنجی بر تشنج القاء شده توسط پنتیلن تترازول دارد. این یافته‌ها به اثر درمانی بالقوه آن در صرع اشاره می‌کند.

---

مقدمه: صرع یکی از شایع‌ترین اختلالات مغزی است که حداقل ۵۰ میلیون نفر از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علی‌رغم یک تنوعی از داروهای ضد تشنج فعلی، تحقیقات برای کشف داروهای جدید با بیشترین اثربخشی‌ و کمترین عوارض جانبی ادامه یافته است. طب گیاهی، مواد طبیعی متنوع و زمینۀ مناسبی برای این‌گونه تحقیقات دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصارۀ گیاه رازک بر حملات تشنجی در یک مدل حیوانی آزمایشگاهی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه ۴۰ سر موش سوری نر به‌طور تصادفی انتخاب شدند و به ۵ گروه تقسیم شدند؛ شامل گروه کنترل، گروه شم و ۳ گروه آزمایش. موش‌های تحت درمان عصاره آبی رازک را از طریق گاواژ در دوزهای ۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت ۴ هفته دریافت کردند. ۳۰ دقیقه بعد از گاواژ با دوز‌های مختلف گیاه یا آب مقطر (موش‌های شم) پنتیلن ‌تترازول (PTZ_م۴۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. حیوان‌ها بلافاصله به قفس ویژه‌ای منتقل شدند و رفتارهای تشنجی توسط یک دوربین به مدت ۲۵ دقیقه ثبت شد. یافته‌ها: آنالیز داده‌ها نشان داد که عصارۀ آبی رازک یک اثر مهاری معناداری بر تشنج‌های القاء شده توسط PTZ دارد. درمان با رازک تأخیر شروع تشنج را به‌طور معنی‌داری افزایش، شدت تشنج و طول مدت تشنج را کاهش داد. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان دادند که عصارۀ رازک اثر ضد تشنجی بر تشنج القاء شده توسط PTZ دارد و ممکن است برای درمان صرع مفید باشد.

---

مقدمه: بیماری پارکینسون با یک طیف وسیعی از آسیب‌های شناختی، روانی و رفتاری مرتبط است که به طور قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی بیماران و بستگان آن‌ها تأثیر می‌گذارد. امروزه مشاهده شده است که پیش‌آگهی و مرحله‌ای از بیماری پارکینسون را می­توان به وسیلۀ آزمون  FABبا اندازه‌گیری اختلال در عملکرد اجرایی شناسایی کرد. آزمون FAB یک آزمون مختصر و دقیق است. یک همبستگی بین این آزمون و سایر آزمون­های تشخیصی برای بیماری پارکینسون، مانند مقیاس یکپارچۀ درجه‌بندی پارکینسون (UPDRS) وجود دارد که زمان­بر است. بنابراین هدف از این مطالعه اندازه‌گیری نمره­های FAB و UPDRS و تعیین همبستگی احتمالی بین این آزمون‌ها بود. مواد و روش­ها: ۴۹ بیمار با تشخیص بیماری پارکینسون و ۵۰ فرد سالم گروه کنترل مشمول مطالعه شدند. نمراتFAB  را در افراد سالم و در بیماران پارکینسون که از نظر سن، جنسیت، مقیاس یکپارچۀ درجه‌بندی پارکینسون، آموزش و نمرۀ آزمون کوتاه وضعیت ذهنی تطبیق داده شده بودند، مقایسه کردیم. یافته­ها: نتایج یک همبستگی بین آزمون­های FAB و UPDRS را در مراحل اولیۀ بیماری پارکینسون در همۀ بیماران نشان داده است؛ درحالی­که هیچ گونه همبستگی بین این دو آزمون در گروه مردان و زنان به طور جداگانه وجود ندارد. نتیجه­گیری: آزمون تشخیصی FAB یک جایگزین مناسب برای UPDRS در بیماران ایرانی با مراحل اولیۀ پارکینسون نیست. نیاز است که یک نسخۀ مناسب از این آزمون برای بیماران ایرانی بر اساس فرهنگ و زبان فارسی فراهم گردد.

---

مقدمه: فعالیت بیش از حد گیرنده‌های NMDA در آسیب ایسکمی و همچنین کاهش سیستم گابا منجر به اختلاف هموستاز یونی و مرگ نورونی می‌شود. هدف از مطالعۀ حاضر بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف استیریپنتول (۳۰ ،۱۰ ،۵ ،۱ ،۰/۱ ،۰/۰۱ میکرومولار) به‌عنوان یک آگونیست گیرندۀ گابا A بر کشت اولیۀ قشر موش سوری در ۴ ساعت محرومیت از اکسیژن –گلوکز بود. مواد و روش‌ها: بعد از ۲۴ ساعت از انکوباسیون سلول‌های نورونی با استیریپنتول، سلول‌ها به DMEM فاقد گلوکز منتقل شدند و برای ۴ ساعت در یک جار بی هوازی کوچک بدون اکسیژن قرار گرفتند و به‌مدت ۲۴ ساعت در شرایط استاندارد انکوبه شدند. زنده ماندن سلول با روش MTT ارزیابی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت‌های مختلف استیریپنتول پس از ۴ ساعت بهبود محرومیت از اکسیژن –گلوکز می‌تواند زنده ماندن سلول را افزایش دهد. با این حال اثر حفاظتی استیریپنتول کمتر از گروه کنترل (سلول‌ها در معرض بهبود محرومیت از اکسیژن –گلوکز قرار نداشتند) بود. نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که استیریپنتول می‌تواند یک داروی بالقوه برای درمان شرایط ایسکمی مغز باشد. با این حال مطالعات بیشتری برای ارزیابی مکانیسم‌های اثر استیریپنتول مورد نیاز است. 

---

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین در منزل با اضافه‌بار عملکردی بر استقلال عملکردی، تعادل، راه رفتن و تغییرات الکترومیوگرافی بیماران سکته مغزی مزمن بود. مواد و روش‌ها: نمونه آماری شامل۲۴ نفر بیمار سکته مغزی مزمن مراجعه‌کننده به کلینیک بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بود. آن‌ها به صورت تصادفی در دو گروه مساوی (مداخله و کنترل) تقسیم شدند. مقیاس اندازه‌گیری تعادل برگ، آزمون استقلال عملکردی، اندازه‌گیری و مداخله راه رفتن دالی و بررسی الکترومیوگرافی عضلات چهارسر رانی و درشت نی قدامی برای هر دو گروه درمراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون پس از ۱۲ هفته، اجرا شد. یافته‌ها: تمرین در منزل همراه با اضافه بار عملکردی به طور قابل توجهی باعث بهبود تعادل، راه رفتن و استقلال عملکردی در گروه مداخله شد. در آزمون الکترومیوگرافی در عضلات تیبیالیس قدامی و چهار سر ران در گروه مداخله پیشرفت مشاهده شد. نتیجه‌گیری: داده‌های ما نشان داد که علاوه بر تمرینات بالینی، تمرین در منزل با استفاده از وزنه یا کاف وزنه می‌تواند منجر به بهبود استقلال عملکرد، راه رفتن و تعادل در بیماران سکته مغزی مزمن شود.