حمید رضا مرادی، مهناز طاهریان فرد، محسن رشیدی، زهرا جاوید، سید امیر حسامی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: منابع اصلی آکریلآمید شامل دود سیگار، غذاهای سرخ شده با درجۀ حرارت بالا و نیز مواجهۀ آزمایشگاهی و شغلی است. آکریلآمید میتواند موجب سرطانزایی و سمیت عصبی در حیوانات و انسان شود. جوانه گندم بهعنوان یک گیاه داروئی قابل دسترس دارای سطح آنتیاکسیدانی قوی با نسبت جذب بالا میباشد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش محافظتی عصاره هیدروالکلی جوانه گندم در مقابل سمیت آکریلآمید در ساختار هیپوکامپ و یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی بود. مواد و روشها: ۱۶ سر موش صحرایی بالغ و سالم در ۴ گروه بهصورت برابر تقسیم شدند. گروه کنترل (۱ میلیلیتر آب مقطر)، گروه آکریلآمید ۵۰ (میلیگرم/کیلوگرم)، گروه جوانه گندم ۲۰۰ (میلیگرم/کیلوگرم)، و گروه درمان دریافت کنندۀ جوانه گندم (۲۰۰ میلیگرم/کیلوگرم) و آکریلآمید (۵۰ میلیگرم/کیلوگرم). بعد از ۲۱ روز، روش ماز آبی موریس برای مطالعه یادگیری و حافظۀ فضایی انجام شد، سپس نمونههای خون و بافت مغز بهترتیب برای بررسیهای بیوشیمی سرم و بافتشناسی جمعآوری شدند. یافتهها: بعد از روز دوم با ادامه روند آموزش و به یادآوری، گروههای دریافت کنندۀ آکریلآمید با مدت زمان تأخیر بالاتری در مقایسه با گروههای کنترل و جوانه گندم به سکوی موریس رسیدند. ساختار بافت شناسی بهبود معنیداری را در گروههای دریافتکنندۀ جوانه گندم در مقایسه با گروه آکریلآمید نشان داد. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که جوانه گندم میتواند نقش محافظتی را در مقابل اثرات منفی آکریلآمید در ساختار بافتشناسی و نیز حافظۀ فضایی و یادگیری موشها ایفا کند.
مجتبی صادقی، فرزاد ناظم، علیرضا کمکی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: خستگی مزمن ناشی از تمرینات شدید میتواند بر عملکرد شناختی تأثیر منفی بگذارد. عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) برای فرآیندهای شکلگیری حافظه و یادگیری ضروری است؛ با این حال، تأثیر آن بر خستگی بهطور کامل درک نشده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات شدید هوازی (که تا رسیدن به حالت خستگی ادامه پیدا کرد) بر سطوح BDNF در هیپوکامپ و عملکرد حافظه فضایی و اجتنابی در موشهای صحرایی نر ویستار بود. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی ۱۶ موش صحرایی نر ویستار انجام شد که بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (۸=n) و گروه ورزش (۸=n) تمرین هوازی بر روی تردمیل در طی یک دوره ۸ هفتهای با سه جلسه در هفته انجام شد. شدت تمرین بین ۶۵-۹۰ درصد از حداکثر سرعت مورد نیاز برای رسیدن به VO₂max تنظیم شد و تا زمانی که رتها به حالت خستگی در هر جلسه میرسیدند، ادامه داشت. در پایان آزمایش، تغییرات در سطح پروتئین BDNF و عملکرد حافظه فضایی و اجتنابی با استفاده از آزمونهای مازآبی موریس و جعبه شاتل به ترتیب ارزیابی شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که خستگی مزمن ناشی از تمرین هوازی بهطور قابلتوجهی بر سطح BDNF در هیپوکامپ گروه ورزش تأثیر گذاشته است. با این حال، تأثیر خستگی بر تغییرات حافظه فضایی و یادگیری تفاوت معنیداری نسبت به گروه کنترل نشان نداد. علاوه بر این، این نوع تمرین تأثیر معنیداری بر عملکرد حافظه اجتنابی غیرفعال داشت. نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهند که ورزش هوازی، حتی با شدت و مدت طولانی، میتواند برخی از عملکردهای شناختی را بهبود بخشد. با برنامه برنامهریزی مناسب تمرینات، میتوان اثرات خستگی را کاهش داد.