۲ نتیجه برای پپتیدهای بتا آمیلوئید
شکوفه عمرانی، راحله ژیانی، سمانه دولت آبادی،
دوره ۳، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: تجمع بیش‌ازحد پپتید بتا آمیلوئید، جزء اصلی پلاک‌های پیری در بیماری آلزایمر، از طریق القای استرس اکسیداتیو باعث مرگ نورونی می‌گردد. گیاهان دارویی از خانواده نعناعیان دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی می‌باشند. به‌علاوه ویژگی‌های حفاظت عصبی گونه‌های دیگر این خانواده گزارش شده است. مواد و روش‌ها: قسمت‌های هوایی گیاهان با اتانول و آب با استفاده از روش ماسراسیون عصاره‌گیری شدند. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره توسط مهار رادیکال ۲،۲-دی فنیل-۱-پیکریل‌هیدرازیل ارزیابی گردید. سلول‌های PC۱۲، با غلظت‌های مختلف عصاره در محیط کشت یک ساعت قبل از انکوباسیون با پپتید بتا آمیلوئید انکوبه شدند. سمیت سلولی و نشانگرهای زیستی استرس اکسیداتیو ۲۴ ساعت پس از افزودن پپتید بتا آمیلوئید توسط سنجش MTT مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: BHT در سه غلظت ۰/۰۱، ۰/۱ و ۱ میکروگرم بر میلی‌لیتر فعالیت ضد رادیکالی بالاتری نسبت به عصارۀ بادرشبو داشت. اگرچه در غلظت‌های بالاتر، عصاره گیاه یک فعالیت ضد رادیکالی بالاتری را نسبت به BHT نشان داد. عصاره گیاه در محدوده غلظت ۱۰۰- ۰/۰۱ میکروگرم بر میلی‌لیتر هیچ اثر سمی‌ای را بر روی سلول‌های PC۱۲ نشان نداد. عصاره گیاه در غلظت‌های ۱، ۱۰ و ۱۰۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر سلول‌ها را در برابر سمیت بتا آمیلوئید محافظت نمودند و در غلظت ۱۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر توانست از تغییرات نشانگرهای زیستی استرس اکسیداتیو القاء شده توسط بتا آمیلوئید جلوگیری نماید. نتیجه‌گیری: عصاره گیاه بادرشبو از سمیت پپتید بتا آمیلوئید از طریق مهار مسیرهای استرس اکسیداتیو جلوگیری می‌کند و شاید در درمان بیماری آلزایمر مفید باشد.
پرستو اکبرآبادی، پونه سادات پورحسینی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: بیماری آلزایمر نوعی بیماری تحلیل برنده عصبی و غیر قابل بازگشت سیستم عصبی است. در حال حاضر، دو عامل کلافه‌های آمیلوئید بتا و هایپرفسفریلاسیون تائو و همچنین اثرات هم افزایی این دو عامل به‌روی هم، از علل اصلی بروز این بیماری به شمار می‌آیند. تاکنون، تلاش‌های محققان برای درمان کامل این بیماری، به دلیل پیچیدگی‌های پاتوفیزیولوژی آن، موفق نبوده است. به علاوه، وجود سد خونی- مغزی چالشی جدی برای تحویل داروهای نوین به‌حساب می‌آید. هرچند، در سال‌های اخیر تدابیر متفاوتی برای بهبود وضعیت شناختی بیماران مبتلا اندیشیده شده است. نتیجه‌گیری: امروزه، از بین رفتن مرزهای بین علوم مختلف، منجر به توسعه‌ی استراتژی‌های جدیدی شده است که اغلب روش‌های غیرتهاجمی برای درمان بیماری ارائه می‌دهند. این روش‌ها، از جمله روش‌های بیوفیزیکی، فرآیند درمان بیماری‌های تحلیل برنده عصبی از جمله بیماری آلزایمر را بهبود می‌بخشند. در این مقاله مروری سعی شده است به پاره‌ای از این راهکارها اشاره شود و جوانب مثبت و منفی آن‌ها نسبت به روش‌های سنتی مصرف دارو مورد بحث قرار گیرد.
