مقدمه: تری متیل تین یک نوروتوکسین ارگانوتینی است که سبب دژنراسیون انتخابی در سیستم عصبی مانند هیپوکامپ می‌شود. مسمومیت با تری متیل تین علت اختلال‌های خلقی -شناختی و حرکتی در انسان‌ها و جوندگان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر لیتیوم کلراید بر سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در هیپوکامپ و رفتارهای اضطرابی -اکتشافی در مدل موش صحرایی مسمومیت با تری متیل تین انجام شد. مواد و روش‌ها: جهت القای مسمومیت، تری متیل تین (8 میلی‌گرم/کیلوگرم) به‌صورت درون صفاقی به موش‌های صحرایی تزریق گردید. گروه‌های آزمون (TMT+Li) به‌ترتیب دوزهای 0/5، 1 و 1/5 میلی اکی والان/کیلوگرم از لیتیوم کلراید دریافت کردند و گروه TMT+Saline نرمال سالین را به مدت 14 روز پس از مسمومیت با تری متیل تین دریافت کرد. جهت بررسی علایم اضطرابی و رفتارهای اکتشافی از آزمون‌های ماز صلیبی مرتفع، محفظۀ تاریک -روشن و محفظۀ باز استفاده شد. سپس سطح هیپوکامپی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز با استفاده از الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج یک افزایشی را در رفتارهای اضطرابی و یک کاهشی را در رفتارهای اکتشافی نشان دادند. به‌علاوه سطح هیپوکامپی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در موش‌های صحرایی در معرض قرار گرفته با تری متیل تین کاهش یافت. اگرچه تیمار با لیتیوم کلراید اثرات معنی‌داری را بر کاهش میزان اضطراب با تعدیل رفتارهای اکتشافی در آزمون‌های رفتاری نشان داد. نتیجه گیری: لیتیوم کلراید که اثرات حمایت‌کننده عصبی کافی دارد، می‌تواند به‌عنوان یک راهکاری به‌منظور مدیریت علایم اضطراب و اختلال‌های شناختی پس از مسمومیت با تری متیل تین مورد استفاده قرار گیرد.