مقدمه: مدیریت ترومای گردن حتی برای پزشکان با تجربه هنوز هم چالش‌برانگیز است. بیماران به ظاهر پایدار ممکن است دچار عوارض عروقی، حنجره‌ای یا نورولوژیک شوند. در اینجا یک بیمار با زخم گردن چاقو و به خطر افتادن راه هوایی مورد بحث قرار گرفت. توصیف بیمار: مرد هشیار 28 ساله‌ای یک ساعت بعد از حمله با زخم ضربۀ چاقو وسط مرز فوقانی عضلۀ تراپزویید راست در منطقۀ دوم گردنش در بیمارستان پذیرفته شد. بیمار از یک زخم عمیق حاد 1 سانتی‏متری با آمفیزم موضعی اما بدون خونریزی آشکار رنج می‏برد. شرایط عمومی او در شش ساعت اولیۀ بستری رضایت‌بخش و پایدار بود. سی تی آنژیوگرافی وجود هوا در نسج زیرجلدی را بدون آسیب به عروق بزرگ و هماتوم نشان داد. متأسفانه بیمار بدون اجازه شروع به کشیدن سیگار کرد و از خروج دود از زخم گردن شکایت می‌کرد. سپس او گرفتگی صدا را بدون استریودر نشان داد و هنوز هیچ علایم دیگری نداشت. یافته‌ها: به منظور بررسی جراحت‌های احتمالی مسیر هوایی، بیمار تحت برونکوسکوپی انعطاف‌پذیر قرار گرفت که در طی آن زخم نافذ زیر‌حنجره قبل از اینکه دیسترس تنفسی رخ دهد، یافت شد. شرایط تنفسی او در آی سی یو پایدار گردید. نتیجه‌گیری: سی تی آنژیوگرافی گردن به مراتب برای بررسی کردن زخم چاقوی گردن و نیز برای تعیین کردن نیازها برای اقدامات تهاجمی در بیماران با شرایط پایدار، مفید گزارش شده است. آسیب‌های راه هوایی فوقانی غیر مخرب می‌تواند به طور محافظه‌کارانه‏ای با مشاهدات بالینی دقیق بیمار مدیریت شود. مشاوره با یک متخصص بیهوشی یا گوش و حلق و بینی برای آسیب احتمالی راه هوایی می تواند مفید باشد.