مقدمه: برای پیدا کردن منابع مناسب در جایگزینی پیوند کبد تلاش‌هایی صورت گرفته شده است. ژله وارتون یک منبع نامحدود از سلول‌های بنیادی است که می‌تواند در سلول درمانی و مهندسی بافت به کار رود. در این مطالعه بررسی کردیم که آیا سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از ژله وارتون بند ناف می‌توانند در حضور عصارۀ عاری از سلول کبد موش به سلول‌های کبدی تمایز یابند. مواد و روش‌ها: سلول‌های بنیادی مزانشیمی از بند ناف جدا شدند. سلول‌ها توسط استرپتولیزین O در حضور عصارۀ عاری از سلول کبد موش به‌مدت 21 روز نفوذپذیر شدند. به‌منظور ارزیابی تمایز و تغییرات ریخت‌شناسی، ایمونوهیستوشیمی برای سیتوکراتین 18 و 19 برای سلول‌های تمایز یافته و کنترل انجام شد. سنجش عملکرد توسط روش‌ رنگ‌آمیزی PAS انجام شد. یافته‌ها: فنوتیپ سلول‌های بنیادی مزانشیمی در حضور عصارۀ عاری از سلول کبدی به سلول‌‎های چند ضلعی تغییر پیدا کرد. ایمونوهیستوشیمی بیان سیتوکراتین 18 و 19 در سلول‌های تمایز یافته را نشان داد. ذخیره‌سازی گلیکوژن در سلول‌های تمایز یافته توسط رنگ‌آمیزی PAS خاصیت عملکردی سلول‌های تمایز یافته را نشان داد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که عوامل موجود در عصاره می‌توانند سبب تمایز سلول‌های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف به سلول‌های کبدی عملکردی شوند.