مقدمه: حافظه یک فرایند ذهنی بنیادی است و بدون حافظه ما قادر به هیچ چیز بجز رفتارهای کلیشه‌ای و رفلکس‌های ساده نیستیم. اختلالات حافظه به دنبال آسیب سر، سکته و بیماری‌های تحلیل برنده عصبی و روانشناختی شایع می‌باشد. یادگیری و حافظه یکی از موضوعات مهمی است که در زمینه علوم اعصاب مورد مطالعه قرار گرفته است. با در نظر داشتن مسائل اخلاقی، انسان‌ها به‌ندرت به‌عنوان مدل تحقیقاتی در تحقیقات پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. بنابراین، آزمون‌های آزمایشگاهی متعددی طراحی شده است که اختلالات یادگیری و حافظه در حیوانات را به‌منظور یافتن راهبردهای درمان مؤثر ارزیابی کند. هدف از این مطالعه مروری ارزیابی رایج‌ترین آزمون‌های مورد استفاده جهت یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی از جمله: آزمون‌های فیلد باز، عادت کردن، ماز Y شکل، آزمون اجتنابی بازدارنده غیرفعال، اجتنابی پایین آمدن از سکو، ماز آبی موریس، آزمون اجتنابی فعال، ماز شعاعی هشت بازویی و آزمون تشخیص اشیاء جدید بود. نتیجه‌گیری: جهت ارزیابی انواع متفاوت حافظه (وابسته به عملکرد و طول مدت ماندگاری) آزمون‌های متعددی طراحی شده است. آزمون‌های رفتاری در زمینه یادگیری و حافظه برای بهبود درک ما از پردازش اطلاعات در مغز سالم و آسیب دیده همچنین جنبه‌های فیزیولوژیکی و روانی اختلالات حافظه مفید بوده‌اند. این ممکن است جهت طراحی درمان‌های جدید برای اختلالات یادگیری و حافظه در بیماران با اختلالات عصبی مفید باشد.