[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
اصول اخلاقی::
ثبت نام و اشتراک::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
Copyright Policies

AWT IMAGE

..
Open Access Policy

نحوه دسترسی به تمام مقالات مجله بصورت زیر است:

Creative Commons License
..

..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: دوره 10، شماره 4 - ( پاييز 1401 ) ::
دوره 10 شماره 4 صفحات 19-10 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی تصمیم‌گیری با شواهد ناکافی با استفاده از مدل‌سازی رفتاری
کیمیا دارپرنیان ، زهرا عزیزی ، رضا ابراهیم پور*
الف. گروه هوش مصنوعی، دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی، تهران، ایران. ب. پژوهشکده علوم شناختی، پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، تهران، ایران ، rebrahimpour@sru.ac.ir
چکیده:   (1083 مشاهده)
مقدمه: الزام به تصمیم‌گیری تنها با شواهدی محدود و بعضا ناکافی یکی از چالش‌هایی است که ناگزیر از مواجهه با آن هستیم. در مطالعات پیشین تاثیر میزان شواهد در میزان عملکرد، قطعیت و زمان پاسخ بررسی شده است. اما این سوال که با شواهد ناکافی، چه عواملی منجر به اخذ تصمیم می‌شود، در هاله‌ای از ابهام است. این پژوهش با کمک آزمایش نقاط متحرک تصادفی و استفاده از مدل‌سازی رفتاری، سعی در پاسخ‌دهی به آن دارد. مواد و روش‌ها: آزمایش روان- فیزیک نقاط متحرک تصادفی طراحی شد و از 10 شرکت‌کننده خواسته شد پس از مشاهده‌ی حرکت نقاط، جهت حرکت و میزان قطعیت خود را اعلام نمایند. در این آزمایش مدت‌زمان نمایش محرک متغیر بوده و در هر آزمایه به‌طور تصادفی یکی از شش مدت‌زمان تعیین‌شده (از 80 تا 720 میلی‌ثانیه) را داشته است. با متغیر بودن زمان نمایش محرک، شرکت‌کنندگان در معرض شواهد کافی و ناکافی جهت تصمیم‌گیری قرار گرفتند. نتایج داده‌های رفتاری شرکت‌کنندگان با توابع روان‌سنجی مورد بررسی قرار گرفته و با استفاده از مدل رانش- انتشار رفتار شرکت‌کنندگان، مدل‌سازی شد. یافته‌ها: داده‌های رفتاری ما نشان می‌دهد که مدت‌زمان نمایش محرک، تاثیر معنی‌داری در افزایش میزان دقت و قطعیت و همچنین در کاهش زمان پاسخ‌گویی دارد. نتایج مدل‌سازی رفتاری نیز نشان داد که مؤلفه‌های تصمیم (آستانه تصمیم، نرخ رانش، و مولفه غیر تصمیم) تحت تأثیر تغییر مدت‌زمان نمایش محرک هستند و آستانه تصمیم به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. آستانه تصمیم با افزایش مدت‌زمان نمایش محرک به‌طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. نتیجه‌گیری: پژوهش‌های ما، این فرضیه که مغز هنگام تصمیم‌گیری بر مبنای شواهد ناکافی، آستانه تصمیم را تغییر داده و با شرایط سازگار می‌شود را تقویت می‌کند.
واژه‌های کلیدی: تصمیم‌گیری، روان- فیزیک، زمان پاسخ
متن کامل [PDF 923 kb]   (1332 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم اعصاب شناختی
فهرست منابع
1. Heekeren HR, Marrett S, Ungerleider LG. The neural systems that mediate human perceptual decision making. Nat Rev Neurosci. 2008; 9: 467. [DOI:10.1038/nrn2374]
2. Hanks TD, Summerfield C. Perceptual decision making in rodents, monkeys, and humans. Neuron. 2017; 93(1): 15-31. [DOI:10.1016/j.neuron.2016.12.003]
3. Bogacz R, Brown E, Moehlis J, Holmes P, Cohen JD. The physics of optimal decision making: a formal analysis of models of performance in two-alternative forced-choice tasks. Psychol Rev. 2006; 113(4): 700. [DOI:10.1037/0033-295X.113.4.700]
4. Katz LN, Yates JL, Pillow JW, Huk AC. Dissociated functional significance of decision-related activity in the primate dorsal stream. Nature. 2016; 535(7611): 285-8. [DOI:10.1038/nature18617]
5. Yates JL, Park IM, Katz LN, Pillow JW, Huk AC. Functional dissection of signal and noise in MT and LIP during decision-making. Nat Neurosci. 2017; 20(9): 1285. [DOI:10.1038/nn.4611]
6. Deverett B, Koay SA, Oostland M, Wang SSH. Cerebellar involvement in an evidence-accumulation decision-making task. Elife. 2018; 7: e36781. [DOI:10.7554/eLife.36781]
7. Odoemene O, Pisupati S, Nguyen H, Churchland AK. Visual evidence accumulation guides decision-making in unrestrained mice. J Neurosci. 2018; 38(47): 10143-55. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.3478-17.2018]
8. Kiani R, Shadlen MN. Representation of confidence associated with a decision by neurons in the parietal cortex. Science. 2009; 324(5928): 759-64. [DOI:10.1126/science.1169405]
9. de Lafuente V, Jazayeri M, Shadlen MN. Representation of accumulating evidence for a decision in two parietal areas. J Neurosci. 2015; 35(10): 4306-18. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.2451-14.2015]
10. Stine GM, Zylberberg A, Ditterich J, Shadlen MN. Differentiating between integration and non-integration strategies in perceptual decision making. Elife. 2020; 9: e55365. [DOI:10.7554/eLife.55365]
11. Gold JI, Shadlen MN. Representation of a perceptual decision in developing oculomotor commands. Nature. 2000; 404(6776): 390-4. [DOI:10.1038/35006062]
12. Brunton BW, Botvinick MM, Brody CD. Rats and humans can optimally accumulate evidence for decision-making. Science. 2013; 340(6128): 95-8. [DOI:10.1126/science.1233912]
13. Churchland AK, Kiani R, Shadlen MN. Decision-making with multiple alternatives. Nat Neurosci. 2008; 11(6): 693-702. [DOI:10.1038/nn.2123]
14. Roitman JD, Shadlen MN. Response of neurons in the lateral intraparietal area during a combined visual discrimination reaction time task. J Neurosci. 2002; 22(21): 9475-89. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.22-21-09475.2002]
15. Palmer J, Huk AC, Shadlen MN. The effect of stimulus strength on the speed and accuracy of a perceptual decision. J Vis. 2005; 5(5): 1. [DOI:10.1167/5.5.1]
16. Kiani R, Corthell L, Shadlen MN. Choice certainty is informed by both evidence and decision time. Neuron. 2014; 84(6): 1329-42. [DOI:10.1016/j.neuron.2014.12.015]
17. Resulaj A, Kiani R, Wolpert DM, Shadlen MN. Changes of mind in decision-making. Nature. 2009; 461(7261): 263-6. [DOI:10.1038/nature08275]
18. Ratcliff R. A theory of memory retrieval. Psychol Rev. 1978; 85(2): 59. [DOI:10.1037/0033-295X.85.2.59]
19. Kiani R, Hanks TD, Shadlen MN. Bounded integration in parietal cortex underlies decisions even when viewing duration is dictated by the environment. J Neurosci. 2008; 28(12): 3017-29. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.4761-07.2008]
20. Ratcliff R, Smith PL, Brown SD, McKoon G. Diffusion decision model: Current issues and history. Trends Cogn Sci. 2016; 20(4): 260-81. [DOI:10.1016/j.tics.2016.01.007]
21. Ratcliff R, Rouder JN. Modeling response times for two-choice decisions. Psychol Sci. 1998; 9(5): 347-56. [DOI:10.1111/1467-9280.00067]
22. O'Reilly JX. Time-dependent influence of prior probability: a problem for the drift-diffusion model? J Neurosci. 2011; 31(39): 13697-8. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.3253-11.2011]
23. Ratcliff R, McKoon G. The diffusion decision model: theory and data for two-choice decision tasks. Neural Comput. 2008; 20(4): 873-922. [DOI:10.1162/neco.2008.12-06-420]
24. Shadlen MN, Newsome WT. Neural basis of a perceptual decision in the parietal cortex (area LIP) of the rhesus monkey. J Neurophysiol. 2001; 86(4): 1916-36. [DOI:10.1152/jn.2001.86.4.1916]
25. Kleiner M, Brainard D, Pelli D. What's new in Psychtoolbox-3? 2007.
26. Gold JI, Shadlen MN. The neural basis of decision making. Annu Rev Neurosci. 2007; 30: 535-74. [DOI:10.1146/annurev.neuro.29.051605.113038]
27. Voss A, Voss J. Fast-dm: A free program for efficient diffusion model analysis. Behav Res Methods. 2007; 39(4): 767-75. [DOI:10.3758/BF03192967]
28. Voss A, Voss J, Lerche V. Assessing cognitive processes with diffusion model analyses: A tutorial based on fast-dm-30. Front Psychol. 2015; 6: 336. [DOI:10.3389/fpsyg.2015.00336]
29. Vafaei S, Ebrahimpour R, Zabbah S. The Relationship Between Pupil Diameter Data and Confidence in Multi-Stage Decisions. The Neuroscience Journal of Shefaye Khatam. 2020; 8(4): 70-9. [DOI:10.29252/shefa.8.4.70]
30. Yeung N, Summerfield C. Shared mechanisms for confidence judgements and error detection in human decision making. In: The cognitive neuroscience of metacognition. Springer; 2014. P. 147-67. [DOI:10.1007/978-3-642-45190-4_7]
31. Mulder MJ, Wagenmakers E-J, Ratcliff R, Boekel W, Forstmann BU. Bias in the brain: a diffusion model analysis of prior probability and potential payoff. J Neurosci. 2012; 32(7): 2335-43. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.4156-11.2012]
32. Vafaei S, Esmaily J, Azizi Z, Ebrahimpour R. Confidence Representation of Perceptual Decision by EEG and Eye Data in a Random Dot Motion Task. Neuroscience. 2019; 406: 510-27. [DOI:10.1016/j.neuroscience.2019.03.031]
33. Hawkins GE, Forstmann BU, Wagenmakers E-J, Ratcliff R, Brown SD. Revisiting the evidence for collapsing boundaries and urgency signals in perceptual decision-making. J Neurosci. 2015; 35(6): 2476-84. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.2410-14.2015]
34. Wong K-F, Wang X-J. A recurrent network mechanism of time integration in perceptual decisions. J Neurosci. 2006; 26(4): 1314-28. [DOI:10.1523/JNEUROSCI.3733-05.2006]
35. Esmaily J, Ebrahimpour R, Zabbah S. Changing in the Reaction Time Causes the Confidence Matching in Group Decision Making. The Neuroscience Journal of Shefaye Khatam. 2019; 7(4): 61-70. [DOI:10.29252/shefa.7.4.61]
36. Olianezhad F, Zabbah S, Tohidi-Moghaddam M, Ebrahimpour R. Residual information of previous decision affects evidence accumulation in current decision. Frontiers in behavioral neuroscience. 2019; 13: 9. [DOI:10.3389/fnbeh.2019.00009]



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Darparnian K, Azizi Z, Ebrahimpour R. Investigating Decision-Making with Insufficient Evidence Using Behavioral Modeling. Shefaye Khatam 2022; 10 (4) :10-19
URL: http://shefayekhatam.ir/article-1-2328-fa.html

دارپرنیان کیمیا، عزیزی زهرا، ابراهیم پور رضا. بررسی تصمیم‌گیری با شواهد ناکافی با استفاده از مدل‌سازی رفتاری. مجله علوم اعصاب شفای خاتم. 1401; 10 (4) :10-19

URL: http://shefayekhatam.ir/article-1-2328-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 4 - ( پاييز 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علوم اعصاب شفای خاتم The Neuroscience Journal of Shefaye Khatam
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 53 queries by YEKTAWEB 4660