مقدمه: همدلی و نظریۀ ذهن ظرفیت­ هایی هستند که برای روابط انسانی ضروری می­ باشند، توانایی­ هایی که همبستگی بالایی با هم دارند. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که زنان در همدلی بهتر از مردان هستند. اگرچه با استفاده از نظریۀ ذهن این نتایج تأیید نشده بود. هدف از مطالعۀ حاضر مقایسۀ نظریۀ ذهن و همدلی در دانشجویان پسر و دختر در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در تهران بود. مواد و روش­‌ها: پژوهش یک مطالعۀ توصیفی –مقایسه­ ای بود. 100 دانشجوی مقطع کارشناسی، 50 مرد و 50 زن (به علت اندازۀ جمعیت با استفاده از فرمول کوکران) از رشته­‌های مختلف توانبخشی در این مطالعه شرکت کردند. آن­ ها توسط نمونه­ گیری سهمیه­ ای غیراحتمالی انتخاب شدند. پرسشنامۀ همدلی داویس و آزمون چشم­ های بارون کوهن برای این ارزیابی استفاده شد. یافته­‌ها: یافته‏ ها نشان داد که با توجه به نمرات آزمون همدلی، زنان به طور قابل توجهی بهتر از مردان بودند. اگرچه تفاوت معنی ­دار آماری بین مردان و زنان در نمرات آزمون نظریۀ ذهن وجود نداشت. نتیجه‌گیری: یک دلیل محتمل برای داده ­های متفاوت بین دو روش استفاده شده در این مطالعه ممکن است ماهیت خودگزارشی پرسشنامۀ همدلی باشد. انتظار می رفت زنان در جامعه همدل­ تر باشند و  این می­ تواند پاسخ­ های آن­ ها را تحت تأثیر قرار دهد. آزمون نظریۀ ذهن بر حالت­ های ذهنی پیچیده ­تر تأکید دارد و آزمون­ های همدلی در یک روش غیرمستقیم می­ تواند یک آزمون قابل اطمینان­‌تر باشد.